Nie pyskuj! 10 rad jak reagować na pyskowanie nastolatka

Okres dorastania jest trudny, zarówno dla rodziców, jak i dla dzieci. Dorastający mózg nastolatków kieruje się bardziej emocjami niż logiką. Mama nie poznaje swojego dziecka, z którym życie pod jednym dachem stało się trudne. Chcesz dowiedzieć się co zrobić, gdy Twój nastolatek pyskuje? Sprawdź w tym artykule!

Dlaczego nastolatki pyskują?

Nastolatek pyskuje, kiedy nie otrzymuje tego, czego chce lub kiedy próbuje uniknąć swoich obowiązków. Pyskowanie jest powszechne, gdy rodzice proszą swoje dzieci o posprzątanie lub pomoc w domu. Czasami pyskowanie zdarza się też, kiedy nastolatek testuje granice rodziców i chce zobaczyć, jak daleko może się posunąć.

Ustalanie zasad i stawianie granic

Już na początku, kiedy kilkulatek wchodzi w okres dorastania, warto ustalić zasady, których zarówno rodzice, jak i nastolatkowie będą się konsekwentnie trzymać. Jedni rodzice są w stanie zaakceptować pewne zachowania, a inni absolutnie nie będą ich tolerować.

Brak reakcji na pyskowanie

Jednym ze sposobów na pyskowanie jest po prostu brak reakcji. Należy opanować swoje emocje i puścić mimo uszu zaczepki nastolatka, niezależnie od tego, czym dziecko obrazi rodzica.

Odpowiedź rodzica na pyskowanie nakręca nastolatka, który zaczyna pyskować jeszcze więcej. Wdawanie się w dyskusję jest jak odbijanie piłeczki od ściany. Zazwyczaj takie sytuacje kończą się kłótnią oraz poczuciem przegranej z obu stron.

Jeśli rodzic się denerwuje, a następnie krzyczy, nastolatek zobaczy, że stracił kontrolę nad sytuacją i emocjami. Może obrócić to na niekorzyść rodzica, który usłyszy: „Pierwsza zaczęłaś krzyczeć”.

Przerywanie dyskusji

Czasami nastolatkom trudno jest się powstrzymać przed powiedzeniem czegoś niemiłego. Rodzic zazwyczaj jest w stanie bez trudu wykryć wzburzenie swojego dziecka. W takiej sytuacji najlepiej przerwać dyskusję, mówiąc: „Wrócimy do tego innym razem, gdy się uspokoisz”.

Tylko jedno ostrzeżenie

Jeśli nastolatek robi coś niewłaściwego, warto go upomnieć i wskazać, jakie będą konsekwencje, jeśli postąpi tak jeszcze raz. Zamiast upominać go wielokrotnie, rodzic daje tylko jedno ostrzeżenie.

Jakie mogą być ponoszone konsekwencje przez nastolatka? Warto postawić na rzeczy, na których mu zależy. Może to być zabranie telefonu lub dostępu do gier video, tymczasowe usunięcie mediów społecznościowych, a także ograniczenie czasu spędzanego z przyjaciółmi.

W przypadku, kiedy nastolatek wraca do domu znacznie później, niż było ustalone, rodzic może zastosować ostrzeżenie. Musi go powiadomić o konsekwencjach, jakie poniesie następnym razem, gdy wróci do domu po ustalonej godzinie.

Rozmowa z nastolatkiem

Rozmowa z dzieckiem to podstawa, przy czym wskazane jest więcej słuchać, niż mówić oraz dopytywać o szczegóły. Jeśli nastolatek informuje, że nie chce chodzić do szkoły, można spokojnie zapytać, dlaczego tak jest.

W odpowiedzi można usłyszeć, że nie czuje się dobrze w szkole. Wtedy znów warto zachęcić kilkulatka do opowiedzenia o własnych uczuciach. Nastolatki mają problemy z wyrażaniem emocji, dlatego za pomocą pyskowania mogą wyładowywać je na rodzicach. Ten sposób uczy dziecko kontroli nad emocjami. Rodzic stara się też zrozumieć punkt widzenia nastolatka.

Jeśli rozmowa jest trudna, czasami łatwiej jest napisać list. Rodzic może wyrazić w nim swoje uczucia, gdy nastolatek odzywa się do niego w agresywny sposób, napisać, że boli go jego zachowanie oraz przypomnieć o tym, jak bardzo się o niego martwi.

Uszanowanie zdania nastolatka

W okresie dorastania nastolatkowie odkrywają swoją tożsamość i mają dużo różnych pomysłów, które chcą wypróbować. Mogą ubierać się ekstrawagancko, słuchać zupełnie innej muzyki lub zacząć spotykać się z nowymi znajomymi. To wszystko jest częścią młodzieńczego dorastania. Nastolatek może mieć swoje zdanie na temat różnych rzeczy, a rodzic powinien je uszanować.

Trzeba powstrzymać się przed krytyką dziecka. Takie komentarze jak: „Jakiej okropnej muzyki słuchasz” lub „Wyglądasz strasznie w tej fryzurze”, obniżają samoocenę i z pewnością nie polepszają relacji z dzieckiem. Mogą też wywoływać konfrontacje i zaostrzać pyskowanie nastolatka.

Wyważone „nie”

Czy na pewno musisz odmówić nastolatkowi w tej sytuacji? Może warto się zgodzić na farbowanie włosów lub chociaż pasemka? Jeśli syn chce wyjechać pod namiot, niech zostanie w stałym kontakcie z rodzicem. Jeśli córka zaczyna związek ze starszym mężczyzną, można poprosić ją o przedstawienie nowego partnera.

Jeśli rodzice nie zgadzają się na nic, nastolatek może mieć poczucie, że nie jest traktowany poważnie, a właśnie tego pragnie. Można także zaproponować dziecku inne rozwiązanie, a w niektórych sytuacjach, warto go poprosić o przemyślenie sprawy i o to, by dał sobie więcej czasu do namysłu.

Oczywiście trzeba też mówić kategoryczne „nie” w kilku przypadkach. Należy odmawiać tego, co może mieć negatywny wpływ na zdrowie dziecka lub sprawić, że nastolatek znajdzie się w niebezpiecznej, zagrażającej życiu sytuacji.

Wyrażanie emocji

Czasami zdarzy się, że mama poczuje rozczarowanie lub zawód, ponieważ zabolało ją, jak zachował się nastolatek. Co zrobić w takiej sytuacji? Najlepszym sposobem jest po prostu szczere powiedzenie dziecku o swoich uczuciach. „To co powiedziałeś, naprawdę mnie zabolało”. Tak skonstruowane zdanie może sprawić, że nastolatek przemyśli swoje postępowanie i w przyszłości zachowa się inaczej.

Praca nad wspólnym rozwiązaniem

Jeśli w domu już od dłuższego czasu panuje napięta atmosfera, a nastolatek często pyskuje, warto popracować wspólnie nad znalezieniem odpowiedniego rozwiązania. Można się zebrać, usiąść i przedyskutować problem.

Podczas takiego posiedzenia można, na przykład dojść do wniosku, że nastolatek pyskuje, ponieważ rodzic zawsze prosi go o wyniesienie śmieci w trakcie oglądania ulubionego serialu. Warto popracować nad nowymi strategiami, a także dać dziecku przestrzeń na wskazanie swoich rozwiązań. W tym przypadku można zaproponować nastolatkowi wynoszenie śmieci o stałej porze dnia lub uzgodnić, że posprząta od razu po serialu.

Budowanie relacji z nastolatkiem

Pomimo wskazania kilku rad jak radzić sobie z pyskowaniem nastolatka, ten wciąż pozostaje najlepszy. Najskuteczniejsza wskazówka, by zmniejszyć nieposłuszeństwo dziecka to budowanie szczerej, wartościowej, obustronnej oraz opartej na zaufaniu relacji.

Kiedy nastolatek zobaczy, że mama traktuje go jak równego sobie, potrafi panować nad emocjami i nie reaguje na pyskowanie, a także pielęgnuje relację poprzez rozmowę i wysłuchanie dziecka, zrozumie, że rodzic jest jego przyjacielem, a nie wrogiem.

Nastolatki wchodzą w dorosłość i mają na głowie wiele spraw. Kombinacja szkoły, relacji z rówieśnikami, zmieniającego się ciała oraz odkrywanie swojej tożsamości jest dla nich wykańczające. Młodzi pragną być zauważeni i wysłuchani w tym trudnym dla nich okresie.

Nastolatek pyskuje? Podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzu, by pomóc innym.